ZANDERLAND - Polski - Wędkarstwo zimowe - Większe sztuki atakują wertykalne błystki podlodowe

 

Tampere Region - Finland

Pyhäjärvi
Wideo Mallasvesi
Większe sztuki atakują wertykalne błystki podlodowe
 
 
W okresie zimowym wyruszamy na okonia wyposażeni w dobre przynęty podlodowe. Większe sztuki dobrze biorą na błystki podlodowe tzw. poziomki oraz na mormyszki. Błystka pozioma balansówka (po fińsku puntari) to najbardziej skuteczna broń w walce o te największe osobniki w ”pasiastych koszulkach”.
 
 

Rautavesi
 
Mieszkaniec Tampere, pan Jouko Rontu uprawia wędkowanie podlodowe na błystki poziomki od 40 lat. W lutym 2005 r. na jeziorze Kukkia, na poziomkę własnej produkcji uderzył wielki okoń o wadze 2,475 kg. Pan Jouko pobił rekord połowów za pomocą błystki w tamtym okresie. Była to zima spełnienia marzeń tego doświadczonego wędkarza, ponieważ złowił wtedy spod lodu mnóstwo wielkich okoni. Podczas jednej wyprawy na lody jeziora złowił 10 okoni o łącznej wadze ponad 11 kg. Trzy dni po tej wyprawie na tym samym terenie na poziomkę uderzył następny olbrzym – okoń o wadze 1,9 kg.

Ocieplenie się klimatu w Finlandii przyniosło cieplejsze temperatury powietrza w okresie letnim. Spowodowało to powiększenie się populacji okonia na początku XXI wieku. Pan Jouko zauważył, że w ostatnich latach jesienią powraca się do starej metody wykrywania obecności okoni za pomocą śledzenia stad wrzeszczących mew oraz do pościgów za okoniem, które przestały interesować wędkarzy w latach osiemdziesiątych XX wieku.
 
 

 
 
Gruba żyłka wędki podlodowej
 
W przypadku wędek podlodowych (po fińsku pahla), żyłkę nawija się na oczka sporządzone z drutu. Lekkie rękojeście wykonane przez pana Jouko pozwalają na łowienie poziomką bez wysiłku. Grubość żyłki Monofil wynosi co najmniej 0,26 mm.

Pan Jouko rozpoczyna połów opuszczając poziomkę na głębokość 4 m nad dnem, następnie podnosząc i opuszczając 6 -7 razy ze zmienną siłą i częstotliwością. Nie zaszkodzi potrząsnąć błystką od czasu do czasu. Całą wybraną warstwę wody zajmuje się zanurzając wędzisko od czasu do czasu aż do samego dna, po czym podnosząc poziomkę do góry. Czasami nawet dużej wielkości okonie udarzają niemal tuż pod pokrywą lodową. Najbardziej owocne okazują się jednak warstwy wody na wysokości kilku metrów od dna.

Na wielkiego okonia trzeba poczekać, często siedząc nad jedną przeręblą trochę dłużej. Po wyciągnięciu z wody pierwszego okazu, można ustawić błystkę na tym samym poziomie. Należy dążyć do sprawnego wydobycia dużego okonia za jednym razem na powierzchnię, ponieważ jeżeli ryba się wyrwie, lub szczęka okonia zostanie rozerwana, wokół przerębli może nastąpić bardzo szybko cisza.
 
 
Żerujący duży okoń uderza z siłą w poziomkę
 
W lutym następuje szczyt
 
Wielkie okonie biorą przez całą zimę. Czasami już pod pierwszą warstwą lodu można złowić sporo sztuk tego pasiastego drapieżnika. Trochę spokojniej jest w środku zimy. Dopiero w lutym rozpoczyna się najlepszy sezon na poziomkę balansówkę. Rokordowy okaz pojawił się na poziomce 14 lutego.

W lutym dzień jest jeszcze krótki i większe okonie żerują w środku dnia. Ryby biorą najlepiej w godzinach przedpołudniowych, ale również po południu może się zdarzyć, że okonie wyruszą w pogoń za żerem. Na początku wiosny najlepszym okresem wędkowania spod lodu to wschód i zachód słońca.

Duże okonie uderzają na niektórych jeziorach przeważnie na płyciznach i w okolicach trzcinowisk. Pan Jouko przyznaje, że jego ulubionym miejscem na wędkownaie spod lodu to środek jeziora. Przeważnie jednak wędkarz podlodowy kieruje się na wiosnę w stronę brzegów głębi środka jeziora i na występujące tam czasami płycizny. W okręgu Pirkanmaa największym powodzeniem tych wytrwałych wędkarzy cieszą się jeziora: Kukkia, Pälkänevesi i Vehkajärvi.
 
 
W lutym i marcu kiedy lód pokryty jest jeszcze śniegiem, podlodowa przynęta pozioma jest
najbardziej efektywna. Näsijärvi.
 
Wskazówki przydatne podczas wyprawy na duże okonie
 
- Nie wszystkie wody goszczą wielkiego okonia, zorientuj się więc, w których jeziorach jest ich najwięcej.
- Najlepszym sezonem na wędkowanie spod lodu na poziomkę to luty - do połowy marca. Na wiosnę bardziej efektywna jest mormyszka.
- Warto spróbować wędkowania na poboczach skalnych niecek podwodnych oraz otwartych przestrzeniach na środku jeziora, na głębinach 5-8 m.
- Naturalnie utworzone, podłużne oraz utworzone pod ciężarem śniegu okrągłe przeręble oraz obszary ciemne pośród zaśnieżonego lodu - to miejsca, ktorych nie warto omijać bez opukania kijkiem.
- Jeżeli znajdziesz wreszcie wyczekiwany hotspot, udaj się w to samo miejsce ponownie w najbliższym czasie.